- yarama
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
yarama
Смотреть что такое "yarama" в других словарях:
yarama — is. Yaramak işi … Çağatay Osmanlı Sözlük
sızı — is. 1) Hafif ve ince ağrı Eli yarama dokunur dokunmaz bütün sızılarım birden diniverecek. Y. K. Karaosmanoğlu 2) mec. Ruhsal acı, ıstırap Depremlerin acısını sızısını belirtmek de adı sanı bilinmez köylü şairlere düşer. B. R. Eyuboğlu Birleşik… … Çağatay Osmanlı Sözlük
lama — (Masallı) təpitmə. – Yarama lama qoydurmuşam … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
istirza’ — ə. 1) razılıq istəmə, razılıq əldə etmə; 2) yarama, yarıtma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
lüzum — ə. 1) lazım olma, işə yarama; 2) ehtiyac, hacət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
münasibət — ə. 1) uyğunluq, müvafiqlik; 2) yarama, ləyaqətli olma; 3) əlaqə, rabitə, bağlılıq; 4) vasitə, vəsilə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kamanqaş(lı) — sif. şair. Qaşları kaman (yay) şəklində olan. Harda görsəm şux kamanqaşlını; İstərəm canımı qurban eyləyim. M. P. V.. Ey kamanqaşlı, məni yarələdi qəmzən oxu; Zülfünü bas yarama, qoyma məni qan apara. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lüzum — is. Lazım olma, işə yarama, lazımlıq. // Ehtiyac, hacət. Lüzum görmək – lazım bilmək, vacib hesab etmək. <Nizami:> Bir həqiqəti təkrar etməyə lüzum görmürəm. M. S. O.. Lüzum yox(dur) – ehtiyac yoxdur, lazım deyil. <Ədil bəy:> İnanıram … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qan — is. 1. Orqanizmin damarlarında dövr edib, onun bütün hüceyrələrinin qidalanmasını və maddələrin mübadiləsini təmin edən qırmızı maye. Sadıq kişi əllərinin qanını arxda yuyub üz qoydu həyətdən çıxmağa. C. M.. . . Çox qan itirməsinə baxmayaraq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yararlıq — is. İşə yarama, əlverişli olma, faydalı və lazımlı olma; fayda, yararlı xidmət. Çar hökuməti İran inqilabında böyük yararlıq göstərən Culfa qrupuna çox ciddi nəzarət təşkil etmişdi. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
FÂİDE — (C.: Fevaid) Kazanç, kâr, nef , menfaat. İstifadeye sebeb. Yararlılık, işe yarama … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
